Ακέραιο λυχνάρι. Βρέθηκε το 1999 ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στην περιοχή του κτηρίου Ζ.

Το σώμα είναι αμυγδαλόσχημο με καμπύλα τοιχώματα. Ο δίσκος διακοσμείται με ρόδακα από δεκαέξι συμπαγή πέταλα και ο ώμος με παράλληλες κυματιστές γραμμές και μια περιμετρική αυλάκωση. Πάνω από τον μυκτήρα, που είναι καμμένος από τη χρήση, υπάρχουν δύο εμπίεστοι κυκλίσκοι και εκατέρωθεν δύο εγχάρακτες γραμμές. Η λαβή είναι συμπαγής με τρεις αυλακώσεις. Υπάρχει μία κεντρική οπή πλήρωσης και μια μικρότερη οπή εξαερισμού στον δίσκο.

Στην βάση, μέσα σε διπλό αμυγδαλόσχημο περίγραμμα υπάρχει η επιγραφή ΔΙΟΝΥCΙΑC που αποτελεί υπογραφή του αττικού εργαστηρίου της Διονυσίας.