Τμήμα ηθμού (σουρωτηριού). Έχουν χαθεί μέρος της βάσης, των τοιχωμάτων και του χείλους. Βρέθηκε το 2000 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στη δεξαμενή ΝΜΑ XIV.

Το αγγείο έχει ημισφαιρικό σώμα, φαρδιά, επίπεδη βάση και ευρύ στόμιο, με χείλος που ανοίγει προς τα έξω. Κοντά στη βάση τα τοιχώματα γίνονται κάθετα. Η βάση είναι διάτρητη από οπές σε κανονικά διαστήματα, των οποίων σώζονται οι οκτώ. Είναι ανοιγμένες με κάποιο μυτερό ξύλο με φορά από το εσωτερικό προς το εξωτερικό, όταν ο πηλός είχε στεγνώσει, πριν το ψήσιμο.

Χρησιμοποιούνταν για να στραγγίσουν κάποια υγρή τροφή, ίσως ζωμό. Θα μπορούσε ακόμη να τοποθετήσουν βότανα ή μπαχαρικά μέσα σε αυτό και να τα περιχύσουν με κρασί ή άλλο υγρό ώστε να το αρωματίσουν. Πιθανώς το στερέωναν σε ευρύστομο σκεύος με κάποια πατούρα στο χείλος για να σταθεί ο ηθμός. Το κάθετο κατώτατο τοίχωμα του ηθμού θα βοηθούσε στην καλή προσαρμογή του.