Μελαμβαφής αρυβαλλοειδής λήκυθος, συγκολλημένη από πολλά θραύσματα. Βρέθηκε το 1999 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στον αποθέτη ΝΜΑ 13 της οικίας Τ. Έχει πλατιά, επίπεδη βάση και σφαιρικό, πεπιεσμένο σώμα με τη μεγαλύτερη διάμετρο χαμηλά. Ο λαιμός είναι κοντός και στενός, το στόμιο σε σχήμα χοάνης και η λαβή κάθετη, ελαφρά υπερυψωμένη. Η εξωτερική επιφάνεια είναι διακοσμημένη με λεπτές κατακόρυφες ραβδώσεις και καλυμμένη με μαύρη βαφή, κατά τόπους καστανέρυθρη λόγω ατελούς όπτησης. Καστανή βαφή καλύπτει και το εσωτερικό του αγγείου.

Το αγγείο είναι αττική απομίμηση των κορινθιακών αρύβαλλων της blister ware κεραμικής. Πρόκειται για μικρού μεγέθους ελαιοδοχεία, που ο στενός λαιμός τους επέτρεπε την ελεγχόμενη ροή του περιεχομένου τους. Συνήθως ερμηνεύονται ως δοχεία καλλυντικών, αρωματικών και φαρμακευτικών ελαίων, ωστόσο η ανεύρεσή τους σε μαγειρεία σπιτιών ή σε απορρίψεις οικοσκευών με μαγειρικά και επιτραπέζια σκεύη -όπως ο αποθέτης ΝΜΑ 13- υποδηλώνει και τη χρήση τους ως επιτραπέζια δοχεία λαδιού.