Ακέραιο μελαμβαφές μελανοδοχείο. Βρέθηκε το 1999 στην ανασκαφή του οικοπέδου Μακρυγιάννη, στον αποθέτη ΝΜΑ 13 της οικίας Τ. Η πάνω επιφάνεια, γύρω από την κεντρική οπή, είναι ελαφρά κοίλη με έντονη κλίση προς τα μέσα και κάτω, ενώ γύρω από το στρογγυλό άνοιγμα σχηματίζεται βαθιά αυλάκωση, ώστε να μην χύνεται έξω από το δοχείο το περιεχόμενό του.

Αν και δεν είναι ξεκάθαρη η χρήση των μικρών αυτών αγγείων, πιστεύεται ότι λειτουργούσαν σαν δοχεία τοποθέτησης μελανιού, καθώς στο εσωτερικό αρκετών παραδειγμάτων που προέρχονται από την Αττική, καθώς και άλλα μέρη, διατηρούνται ίχνη από σκούρο υγρό περιεχόμενο, πιθανότατα μελάνι.